Ταξίδι στην Ευρώπη - 2η στάση στο Άμστερνταμ





Νυχτώνει και οι δρόμοι στο κέντρο του Άμστερνταμ γεμίζουν τουρίστες που γυροφέρνουν στις σηματοδοτημένες περιοχές από τα κόκκινα φανάρια. Η φωτογραφική μηχανή απαγορεύεται, όχι όμως και τα σκίτσα...

Μέσα στις βιτρίνες υπάρχουν γυναίκες όλων των ηλικιών, αλλά και άντρες που έγιναν γυναίκες. Κάποιοι τις κοιτάνε, άλλοι τις πληρώνουν, πολλοί τις θαυμάζουν, λίγοι τις προσβάλλουν.



Στο μουσείο του σεξ η είσοδος στοιχίζει μόλις 4 ευρώ. Οι πλαστικές κούκλες κάνουν την ατμόσφαιρα κιτς και ευχάριστη, όμως γενικότερα τα εκθέματα του μουσείου είναι πρωτότυπα και με ακαδημαϊκό ενδιαφέρον.

Γύρω στο 1800μ.Χ. αυτή ήταν η πόρτα σε μια καλύβα της αφρικάνικης φυλής Dogos. Τα δύο εξογκώματα παριστάνουν στήθη που συμβολικά ευλογούν τη γονιμότητα της γης.

Γυναίκες μιας άλλης εποχής φορώντας μόνο καλτσοδέτες και τακούνια κοροϊδεύουν τον φωτογραφικό φακό και μαζί τα αμέτρητα μάτια των ηδονοβλεψιών που κρύβονται πίσω από αυτόν, ξορκίζοντας ταυτόχρονα την αιδώ τους.

Venustempel - "Ο Ναός της Αφροδίτης". 
Οι υπόλοιποι ναοί είναι καλυμμένοι καμιά φορά και κυριολεκτικά.


Και Ποδήλατα...

χρωματιστά

λιωμένα

 παρατεταγμένα

 παράνομα

 έτοιμα για βουτιά

 ζογκλέρ

 ζευγαράκια

 :)


Όψεις

Μαγαζιά για "μάσκες"...

 Στη πλατεία κάτω από το μουσείο της Madame Tussaud ένας ακροβάτης μάς διασκέδαζε παρακαλώντας ωστόσο να μην κάνουμε πολύ φασαρία. Ανέθεσε σε κάποιους θεατές να φυλάνε τσίλιες για αστυνομικούς και ανέβηκε στη ρόδα του.

 "Τα βιβλιοπωλεία της στοάς". Τι μαγικό μέρος! Στο τέλος αφού διάλεξα τα τρία βιβλία που μπορούσα να αγοράσω (δεν ξεπερνούσαν τα 15 ευρώ), σηκώθηκε ο κύριος με το ροζ πουκάμισο στο βάθος και πήρε τα δυο βιβλία που ξεφύλλιζα για ώρα και δεν μπορούσα να αγοράσω... "Noone ever looked at them, they're yours" ...Νομίζω εκστασιάστηκα :)
 
Ένα σιδερένιο ουράνιο τόξο στον μεγάλο υπαίθριο χώρο
δίπλα από το μουσείο Van Gogh

 "Τι είμαι στα μάτια των περισσότερων ανθρώπων - ένα μηδενικό, ένας εκκεντρικός, ή απλά ένας δυσάρεστος - κάποιος που δεν έχει θέση στη κοινωνία και δε θα έχει ποτέ. Κυριολεκτικά ο πιο τιποτένιος από τους τιποτένιους. Έχει καλώς - ακόμα και αν αυτή είναι η απόλυτη αλήθεια, πρέπει μια μέρα να δείξω μέσα από τα έργα μου τι έχει ένας τέτοιος εκκεντρικός, ένας τέτοιος τιποτένιος μέσα στην καρδιά του." Αυτά έγραφε το 1882 o Vincent van Gogh στον αδερφό του Theo.


 


Keizersgracht, ένα από τα κυριότερα κανάλια στο Άμστερνταμ. 
Έργο του Mark Raven, του ολλανδού καλλιτέχνη που έχει το περίπτερο με τα έργα του λίγο πιο πέρα από το μουσείο van Gogh.







Graffiti στα ρολά κάποιου μαγαζιού



Don't worry, be sexy



 ...
και λίγη κοινωνική κριτική



σχεδόν 2,5 ώρες μακριά οι Βρυξέλλες από το Άμστερνταμ...

μέσα από το παράθυρο του τραίνου


Ταξίδι στην Ευρώπη -1η στάση στο Βερολίνο


Ένα ταξίδι που ξεκινά στα μέσα Ιούλη από το Βερολίνο,
την πιο αγαπημένη μου μεγάλη πόλη.




Ένας άγνωστος συνταξιδιώτης μέσα στο μετρό της πόλης

6th Berlin Biennale for Contemporary Art

Το KW είναι το κεντρικό κτίριο της 6ης μπιενάλε σύγχρονης τέχνης του Βερολίνου, όπου προβλήθηκαν έργα καλλιτεχνών που είχαν μια διαλεκτική σχέση με την πραγματικότητα, είτε παρουσιάζοντας μια εναλλακτική, είτε δημιουργώντας μια φανταστική, είτε αποκαλύπτοντας άγνωστες πτυχές μιας πραγματικότητας από μακρινά μέρη (Αφρική, Ασία) και από κοντινά (γκέτο μεγαλουπόλεων, μειονότητες). 

Η Kathrin Rhomberg ήταν η επιμελήτρια της έκθεσης. Αρκετά έργα από αυτά που επιλέχτηκαν ήταν επανεκτελέσεις παλιών γνωστών ιδεών όπως το λευκό δωμάτιο, μια λέξη τυπωμένη σε χαλί, υλικά οικοδομών και κενοί καμβάδες.
Οι διάφοροι χώροι όπου προβάλλονταν τα έργα διαχωρίζονταν με παραπετάσματα από κόντρα πλακέ ή βυσσινί βαριές κουρτίνες.




Mark Boulos, All that is solid melts into air, 2008, 14'22''

Έλεγε ο πολεμιστής: "Η σφαίρα δεν μπορεί να με αγγίξει. Δεν μπορεί να με σκοτώσει. Γιατί θα πέσω στο χώμα και το χώμα αυτό θα δώσει ζωή σε άλλους πολεμιστές. Θα συνεχίσουμε να ζούμε. Κατάλαβες; Έτσι μπορεί να μου επιτεθεί η σφαίρα. Δεν έχει δύναμη".

Αυτό ήταν και το έργο που με συγκίνησε. Ένα βίντεο-ντοκιμαντέρ αρκετά δημοσιογραφικό, τόσο που με έκανε να αναρωτηθώ τη σχέση του με την τέχνη. Ο καλλιτέχνης Mark Boulos παρουσίασε σε δύο μεγάλες οθόνες στημένες αντικριστά, δύο διαφορετικές πραγματικότητες γύρω από την εξόρυξη πετρελαίου της εταιρείας Shell στην Αφρική. Στη μια οθόνη άνθρωποι από το Δέλτα του Νίγηρα που έγιναν πολεμιστές για να υπερασπιστούν τη γη και τους κατοίκους της περιοχής τους και στην άλλη οθόνη άνθρωποι στο χρηματιστήριο της Νέας Υόρκης που χαίρονταν, απογοητεύονταν και φώναζαν για τις μετοχές του πετρελαίου.


Tacheles

ένας εναλλακτικός καλλιτεχνικός χώρος 

Λίγες φορές έχω θαυμάσει με τέτοιο τρόπο έναν χώρο και την ιδεολογία που τον δημιούργησε. Το Tacheles ήταν ένα κτιριακό συγκρότημα που θα κατεδαφιζόταν την δεκαετία του '90. Μια ομάδα καλλιτεχνών το έσωσε από τη κατεδάφιση και πλέον καλλιτέχνες από όλον τον κόσμο εκθέτουν τα έργα τους εδώ.

η είσοδος σε ένα καλλιτεχνικό εργαστήριο

η αμμώδης αυλή του Tacheles που συνεχίζει σε ένα πράσινο πάρκο



Κιγκλιδώματα στο πλάι της αυλής

Το καφέ-μπαρ Zapata στην πανέμορφη αυλή του Tacheles

και το εσωτερικό του μπαρ, άδειο λόγω υπερβολικής ζέστης

Ο εξωτερικός εκθεσιακός χώρος με τρεις από τους καλλιτέχνες
να κάθονται στον καναπέ που έχουν κατασκευάσει

Μπαίνοντας στο πενταώροφο κτίριο του Tacheles


Μπροστά στο εργαστήριο ενός καλλιτέχνη

Διάδρομος μέσα στο κτίριο με τυπώματα σε πάγκους


το κτιριακό συγκρότημα όπως φαίνεται από το πάρκο
 


Όψεις...

στο βάθος η βομβαρδισμένη Gedächtniskirche (εκκλησία της μνήμης)
και δίπλα ο γυάλινος πύργος της Mercedes

υπαίθρια έκθεση στην Alexanderplatz για το τείχος του Βερολίνου

4 Νοεμβρίου 1989- Η ημέρα που έπεσε το τείχος.
Στο βάθος το Fernsehturm (πύργος της τηλεόρασης),
η ψηλότερη κορυφή του Βερολίνου

ένα βερολινέζικο σπουργίτι στην άκρη του σιντριβανιού στην Alexanderplatz

Η είσοδος του ζωολογικού κήπου το βράδυ

Στο Mauerpark Flohmarkt,
ένα μεγάλο και θαυμαστό παζάρι που ανοίγει τις Κυριακές


...με πολλούς μποέμ τύπους

 Δίπλα από το Flohmarkt, ένα θεατράκι όπου
μουσικοί δημιουργούσαν τους ήχους τους. 

 Μια γέφυρα που περνάει πάνω από τον ποταμό Spree

 11 ευρώ, όλα μαζί! 
Τρώγοντας στις όχθες του ποταμού καθώς βραδιάζει

κι ένας ποταμίσιος κολυμβητής!

αναχρονισμοί στους δρόμους της πόλης

Hackesche Höfe, οι οχτώ αλληλένδετες αυλές
με τα ακριβά και πολυτελή μαγαζιά 


Στο Treptower Park,
ένα καταπράσινο μεγάλο πάρκο

..που το διασχίζει ο ποταμός Spree




η απέναντι όχθη είναι ένα νησί

Currywurst σε ελληνική οικογένεια απέναντι από την Gedächtniskirche
και ακριβώς δίπλα από τον μεγάλο κινηματογράφο

Πρωί στο Hauptbahnhof
Αναχωρώντας για το Άμστερνταμ με τρένο...