Τα musical -ανασκόπηση και προσέγγιση

 

Gabriella- Troy!
Troy- Right now I can hardly breathe
Gabriella- Ohh, you can do it Just know that I believe
Troy- And that's all I really need
Gabriella- Then come on!
Troy- Make me strong It's time to turn it up GAME ON!

Η αρχή της ταινίας γίνεται με τον Τρόι και την ομάδα του, τους Wildcats, να βρίσκονται στα 16 τελευταία λεπτά του τελευταίου αγώνα μπάσκετ του λυκείου. Τι βλέπουμε σε αυτό το απόσπασμα από την ταινία:

Αγωνιστικότητα μέσα από αθλήματα, ένα ιδανικό από την αρχαιότητα
Ευγενής άμιλλα, αν και γίνονται φάουλ δεν υπάρχουν προσωπικές επιθέσεις
Ομαδικότητα, όλη η ομάδα,οι οπαδοί,οι μαζορέτες,η μασκότ ενωμένοι για έναν σκοπό
Ηθική υποστήριξη, την δυσκολότερη στιγμή η κοπέλα του Τρόι τον ενθαρρύνει
Πίστη στον αδύναμο, ο Τρόι βάζει στο παιχνίδι τον Rocketman που όλοι αμφισβητούν
Δικαίωση, ο Rocketman βάζει το καλάθι με το οποίο νικάει η ομάδα.

...Συναισθήματα και ιδανικά που ο κινηματογράφος έχει τιμήσει δεόντως από τότε που σταμάτησε να είναι μια θαυματουργή εφεύρεση και κατάλαβε τον εαυτό του σαν δημιουργό και ηθικοπλάστη. Ας δούμε τώρα και την ιστορία πίσω από την ταινία...

Ιστορική Ανασκόπηση
Το musical είναι ένα είδος ταινίας που πρωτοεμφανίστηκε στον κινηματογράφο του Holywood το '30. Η ιδέα ξεκίνησε από τις φαντασμαγορικές χορευτικές παραστάσεις του Broadway. Έτσι και στην οθόνη, το κινηματογραφικό συνεργείο της Warner έστηνε θεαματικά μπαλέτα, ενώ στην RKO ο Fred Astaire χόρευε, τραγουδούσε κι έκανε σύντομους διαλόγους με την Ginger Rogers.
Το '40 ο Arthur Freed (εξαιρετικά προικισμένος παραγωγός) και η MGM δημιούργησαν κάποιες ταινίες που έχουν χαρακτηριστεί αριστουργήματα. Η ταινία "Singing in the rain" είναι δημιούργημα δικό τους. Οι εμπνευσμένες χορογραφίες ήταν δημιούργημα δύο μεγάλων χορογράφων, του G.Kelly και της S.Donen, που ήταν και οι κεντρικοί ήρωες αυτών των ταινιών, με σκηνοθέτη τον V.Minnelli.
Η εποχή των χαρούμενων musicals τελειώνει τη δεκαετία του '50, όταν κλείνουν και τα μεγάλα κινηματογραφικά studio. Η παραγωγή ενός musical απαιτεί μεγάλο προϋπολογισμό σε χρήματα και σε ανθρώπινο δυναμικό, τα οποία δεν μπορούν πλέον να καλυφθούν.

Στις επόμενες δεκαετίες εμφανίζεται η ποπ μουσική, προκλητική και σεξουαλική (ποπ κομμάτια συνέθετε και ο Jerome Kern το '20, αλλά τα χωρίζει άβυσσος με αυτά του '70). Πρώτη φορά η μουσική μιλά τόσο ανοιχτά για σεξ (η αρχή έγινε με την rock'n'roll). Το musical εκσυγχρονίζεται και γίνεται ποπ. Η Paramount ξοδεύει μεγάλα ποσά και δημιουργείται το Grease. Ο χορός που συνοδεύει την ποπ, γίνεται κι αυτός ταινία το 1987, με το επίσης πετυχημένο εισπρακτικά Dirty Dancing.
To είδος θεωρείται πεθαμένο στα 90's. Υπάρχουν βέβαια και musical με δραματική θεματολογία (1961-West Side Story, 1979-Hair του M.Forman, 2000-Dancer in the Dark του L.von Trier και μουσική Bjork είναι κάποια από τα πιο γνωστά και αξιόλογα). Όμως εύθυμα musical με την μορφή της ανάμιξης του χορού, της συγκίνησης, του happy end, της δημοφιλούς μουσικής και των ηρώων-πρότυπα, δεν ξαναεμφανίζεται.

Μικρή σημειολογία του High School Musical
Και τότε η Disney διαθέτει το 2006 έναν μεγάλο προϋπολογισμό. Μετά από σχεδόν 30 χρόνια μια εφηβική γενιά αποκτά πάλι το φαντασμαγορικό της musical. Το High School Musical και οι συνέχειές του, είναι οι πιο πετυχημένες εισπρακτικά ταινίες του Disney Channel. Δεν πρέπει να παραβλέπουμε ότι όλη αυτή η χαρούμενη ατμόσφαιρα και συναισθηματικότητα κρύβει πίσω από την φαινομενική της ευκολία τεράστια δουλειά που χρειάστηκε κάθε μουσικό κομμάτι, κάθε χορογραφία, κάθε κινηματογράφηση του συνδυασμού αυτών.

Η ταινία θεωρείται δημοφιλής, ρηχού συναισθήματος και στηρίζεται στο χιλιοειπωμένο μοτίβο των λαϊκών παραμυθιών (τα οποία ανέλυσαν στρουκτουραλιστές όπως ο V.Propp). Επίσης χρησιμοποιεί κοινότοπα κινηματογραφικά μέσα και καταφεύγει στη λύση τέλους του happy end της λογοκριτικής γενιάς του '30.
Η ταινία σαν δημιούργημα εντάσσεται μέσα στο είδος του musical, της υπερπαραγωγής (πολυτέλεια και θέαμα), δημιουργεί και τρέφει το δικός της σταρ σύστεμ (οι κεντρικοί ηθοποιοί έχουν γίνει ινδάλματα), ενώ είναι μια ταινία στο σύνολο όσων ξεχωρίζει ο V.Pinel σαν "νέες εικόνες", οι οποίες παραχωρούν μεγάλη θέση στη μορφή και τον κώδικα που χρησιμοποιεί ο διαφημιστικός κινηματογράφος, εμπνέονται από την λαϊκή λογοτεχνία και το κινούμενο σχέδιο, καθώς και από οτιδήποτε έχει να κάνει με το μοντέρνο (περιοδικά,μόδα,μουσική,αφίσες)  


 
 Το team του High School Musical
Kenny Ortega-σκηνοθέτης
Είναι γνωστός για τη συνεργασία του με τον Gene Kelly.. μήπως σας θυμίζει κάτι το όνομα; Για κοιτάξτε λίγο παραπάνω... ναι, είναι ο κύριος που έκανε τις εμπνευσμένες χορογραφίες στο Singing in the rain. Ο Ortega είναι ο ίδιος χορογράφος, κι αυτός που έκανε τις χορογραφίες στο Dirty Dancing. Έχει συνεργαστεί με την Madonna και έχει κάνει τις χορογραφίες στα  tour του Michael Jackson και χορογραφίες σε Ολυμπιακούς Αγώνες.

Peter Barsocchini-σεναριογράφος
Εχει γράψει την νουβέλα του γνωστού Mission Impossible, πολυβραβευμένος (ο νεαρότερος παραγωγός και παρουσιαστής που έχει βραβευτεί με Emmy), ξεκίνησε από 16 χρονών λεγόντας ψέματα ότι ενηλικιώθηκε στο περιοδικό Rolling Stone, και κάλυψε το ιστορικό μουσικό γεγονός του Filmore Auditorium, όπου γνώρισε και πήρε συνεντεύξεις από τα μεγαλύτερα ονόματα της ροκ σκηνής: Janis Joplin, Jimi Hendrix, Eric Clapton, Grateful Dead, the Kinks...

Matthew Gerrard-μουσικός
Είναι ένας από τους πολλούς ταλαντούχους μουσικούς που δημιουργούν σήμερα teenage ποπ μουσική για τους σταρ του είδους (Kelly Clarkson,Hilary Duff,Jesse McCartney,Hannah Montana..)

Shankar Mahadevan-μουσικός
Πολυβραβευμένος Ινδός μουσικός στη βιομηχανία της χώρας του. Έχει ασχοληθεί με τα μουσικά όργανα και ιδιώματα της πατρίδας του και έχει γνωρίσει επιτυχία με την jazz-fusion μπάντα Remember Shakti, κιθαρίστας της οποίας είναι ο γνωστός τζαζίστας John McLaughlin.  

Επιτελείο
οι εκατοντάδες λιγότερο ή περισσότερο άγνωστοι, που εργάζονται σε όλες τις θέσεις που μπορούμε να φανταστούμε και δεν μπορούμε να φανταστούμε (ο άνθρωπος που χειροτέχνησε τη κόκκινη μάσκα αγριεμένης τίγρης, η οποία φάνηκε μόνο για ένα δευτερόλεπτο, στο 00:00:11 της ταινίας) 

Βιβλιογραφία  
Vincent Pinel, Σχολές, Κινήματα και Είδη στον Κινηματογράφο, Μεταίχμιο, 2006   J. Machlis-K. Forney, Εισαγωγή στην Ιστορία και Μορφολογία της Δυτικής Μουσικής, Fagotto, 1993  Για τα βιογραφικά στοιχεία  http://wikipedia.org

3 comments:

  1. Αχ!Χάρηκα τόσο πολύ που ασχολήθηκες με αυτό το θέμα! Το είχα ψάξει και εγώ γιατί με το που είδα τις ταινίες το λάτρεψα, αλλά δεν είχα ιδέα ότι όλοι αυτοί που δούλεψαν για αυτή την ταινία έκαναν τόσα πολλά! Καλό θα είναι βέβαια να το διαβάσουν και κάποιοι άλλοι, γιατί πραγματικά έχω βαρεθεί να ακούω δηλώσεις του τύπου.."Τιιι? Σου αρέσει το High School Musical?? Είναι μία βλακεία και μισή." :D

    ReplyDelete
  2. Χαίρομαι Nalia που σου άρεσε!! Είδες καμιά φορά τι εκπλήξεις κρύβονται εκεί που δεν το περιμένεις?

    Καλή σου συνέχεια!

    ReplyDelete