Ένα ταξίδι που ξεκινά στα μέσα Ιούλη από το Βερολίνο,
την πιο αγαπημένη μου μεγάλη πόλη.
Ένας άγνωστος συνταξιδιώτης μέσα στο μετρό της πόλης
6th Berlin Biennale for Contemporary Art
Το KW είναι το κεντρικό κτίριο της 6ης μπιενάλε σύγχρονης τέχνης του Βερολίνου, όπου προβλήθηκαν έργα καλλιτεχνών που είχαν μια διαλεκτική σχέση με την πραγματικότητα, είτε παρουσιάζοντας μια εναλλακτική, είτε δημιουργώντας μια φανταστική, είτε αποκαλύπτοντας άγνωστες πτυχές μιας πραγματικότητας από μακρινά μέρη (Αφρική, Ασία) και από κοντινά (γκέτο μεγαλουπόλεων, μειονότητες).
Η Kathrin Rhomberg ήταν η επιμελήτρια της έκθεσης. Αρκετά έργα από αυτά που επιλέχτηκαν ήταν επανεκτελέσεις παλιών γνωστών ιδεών όπως το λευκό δωμάτιο, μια λέξη τυπωμένη σε χαλί, υλικά οικοδομών και κενοί καμβάδες.
Οι διάφοροι χώροι όπου προβάλλονταν τα έργα διαχωρίζονταν με παραπετάσματα από κόντρα πλακέ ή βυσσινί βαριές κουρτίνες.
Οι διάφοροι χώροι όπου προβάλλονταν τα έργα διαχωρίζονταν με παραπετάσματα από κόντρα πλακέ ή βυσσινί βαριές κουρτίνες.
Έλεγε ο πολεμιστής: "Η σφαίρα δεν μπορεί να με αγγίξει. Δεν μπορεί να με σκοτώσει. Γιατί θα πέσω στο χώμα και το χώμα αυτό θα δώσει ζωή σε άλλους πολεμιστές. Θα συνεχίσουμε να ζούμε. Κατάλαβες; Έτσι μπορεί να μου επιτεθεί η σφαίρα. Δεν έχει δύναμη".
Αυτό ήταν και το έργο που με συγκίνησε. Ένα βίντεο-ντοκιμαντέρ αρκετά δημοσιογραφικό, τόσο που με έκανε να αναρωτηθώ τη σχέση του με την τέχνη. Ο καλλιτέχνης Mark Boulos παρουσίασε σε δύο μεγάλες οθόνες στημένες αντικριστά, δύο διαφορετικές πραγματικότητες γύρω από την εξόρυξη πετρελαίου της εταιρείας Shell στην Αφρική. Στη μια οθόνη άνθρωποι από το Δέλτα του Νίγηρα που έγιναν πολεμιστές για να υπερασπιστούν τη γη και τους κατοίκους της περιοχής τους και στην άλλη οθόνη άνθρωποι στο χρηματιστήριο της Νέας Υόρκης που χαίρονταν, απογοητεύονταν και φώναζαν για τις μετοχές του πετρελαίου.
Αυτό ήταν και το έργο που με συγκίνησε. Ένα βίντεο-ντοκιμαντέρ αρκετά δημοσιογραφικό, τόσο που με έκανε να αναρωτηθώ τη σχέση του με την τέχνη. Ο καλλιτέχνης Mark Boulos παρουσίασε σε δύο μεγάλες οθόνες στημένες αντικριστά, δύο διαφορετικές πραγματικότητες γύρω από την εξόρυξη πετρελαίου της εταιρείας Shell στην Αφρική. Στη μια οθόνη άνθρωποι από το Δέλτα του Νίγηρα που έγιναν πολεμιστές για να υπερασπιστούν τη γη και τους κατοίκους της περιοχής τους και στην άλλη οθόνη άνθρωποι στο χρηματιστήριο της Νέας Υόρκης που χαίρονταν, απογοητεύονταν και φώναζαν για τις μετοχές του πετρελαίου.
Tacheles
ένας εναλλακτικός καλλιτεχνικός χώρος
Λίγες φορές έχω θαυμάσει με τέτοιο τρόπο έναν χώρο και την ιδεολογία που τον δημιούργησε. Το Tacheles ήταν ένα κτιριακό συγκρότημα που θα κατεδαφιζόταν την δεκαετία του '90. Μια ομάδα καλλιτεχνών το έσωσε από τη κατεδάφιση και πλέον καλλιτέχνες από όλον τον κόσμο εκθέτουν τα έργα τους εδώ.
η είσοδος σε ένα καλλιτεχνικό εργαστήριο
η αμμώδης αυλή του Tacheles που συνεχίζει σε ένα πράσινο πάρκο
Κιγκλιδώματα στο πλάι της αυλής
Το καφέ-μπαρ Zapata στην πανέμορφη αυλή του Tacheles
και το εσωτερικό του μπαρ, άδειο λόγω υπερβολικής ζέστης
Ο εξωτερικός εκθεσιακός χώρος με τρεις από τους καλλιτέχνες
να κάθονται στον καναπέ που έχουν κατασκευάσει
Μπαίνοντας στο πενταώροφο κτίριο του Tacheles
Μπροστά στο εργαστήριο ενός καλλιτέχνη
Διάδρομος μέσα στο κτίριο με τυπώματα σε πάγκους
το κτιριακό συγκρότημα όπως φαίνεται από το πάρκο
Όψεις...
Όψεις...
στο βάθος η βομβαρδισμένη Gedächtniskirche (εκκλησία της μνήμης)
και δίπλα ο γυάλινος πύργος της Mercedes
4 Νοεμβρίου 1989- Η ημέρα που έπεσε το τείχος.
Στο βάθος το Fernsehturm (πύργος της τηλεόρασης),
η ψηλότερη κορυφή του Βερολίνου
η ψηλότερη κορυφή του Βερολίνου
Η είσοδος του ζωολογικού κήπου το βράδυ
Στο Mauerpark Flohmarkt,
ένα μεγάλο και θαυμαστό παζάρι που ανοίγει τις Κυριακές
ένα μεγάλο και θαυμαστό παζάρι που ανοίγει τις Κυριακές
...με πολλούς μποέμ τύπους
Δίπλα από το Flohmarkt, ένα θεατράκι όπου
μουσικοί δημιουργούσαν τους ήχους τους.
Μια γέφυρα που περνάει πάνω από τον ποταμό Spree
11 ευρώ, όλα μαζί!
Τρώγοντας στις όχθες του ποταμού καθώς βραδιάζει
κι ένας ποταμίσιος κολυμβητής!
αναχρονισμοί στους δρόμους της πόλης
Hackesche Höfe, οι οχτώ αλληλένδετες αυλές
με τα ακριβά και πολυτελή μαγαζιά
Στο Treptower Park,
ένα καταπράσινο μεγάλο πάρκο
..που το διασχίζει ο ποταμός Spree
η απέναντι όχθη είναι ένα νησί
Currywurst σε ελληνική οικογένεια απέναντι από την Gedächtniskirche
και ακριβώς δίπλα από τον μεγάλο κινηματογράφο
Πρωί στο Hauptbahnhof
Αναχωρώντας για το Άμστερνταμ με τρένο...
Καλημέρα Μαριάνα :-)
ReplyDeleteΔεν έχω πάει ποτέ στην Γερμανία, αλλά άκουγα πολλά από το γιο μου που έχει πάει αρκετές φορές.
Είναι όμορφη!
Βερολίνο.... ιστορία βαριά.
Μπιενάλε... από τότε που διοργανώθηκε πρώτη φορά, άκουγα, έβλεπα εκθέματα και ποτέ δεν ήξερα το σημείο έναρξης και την ιστορία.
Τώρα το έμαθα.
Καταπληκτική ξενάγηση φίλη μου και υπέροχες φωτογραφίες.
Φιλιά
Καλό Σ/Κ
:-)
Το Βερολίνο είναι μια τρομερή και σπουδαία πόλη....ουσιαστικά, η καρδιά της Ευρώπης.....μετά την επανένωσή του γνωρίζει μεγάλη ακμή, κοινωνική και πολιτιστική.
ReplyDeleteΕίναι αβαν γκάρντ τόπος, που δίνει χώρο σε όλων των ειδών τις καινούργιες τάσεις να αναπτυχθούν.
Και έχει πολύ καλή ποιότητα ζωής.
Πολλές και ωραίες φωτό Μαριάνα!....
Kαλημερα Μαριανα μου!
ReplyDeleteΤι ομορφο οδοιπορικο Τεχνης στο Βερολινο, με ενδιαφερουσες φωτος που δειχνουν ακριβως το κλιμα που επικρατει σε μια πολη με ιστορια, πολεμους, διχοτομησεις και τειχη που χωριζαν ανθρωπους, αντι να ενωνουν!
Μια απο τις φωτος σου που μου αρεσε ιδιαιτερα ειναι αυτη στην ακρη του ποταμου με λιγο ασπρο κρασι, τρωγοντας κατι προχειρο..Αυτο δειχνει για μενα τον εσωτερικο κοσμο καποιων και ειναι πολυ ομορφο οταν οι ανθρωποι ειναι ετσι απλοι και απολαμβανουν ενα ηλιοβασιλεμα με αυτο τον τροπο!
Να σαι καλα!
@Βάσσια,
ReplyDeleteτι πόλη αυτό το Βερολίνο! Τόσα έχεις ακούσει, θα σου πρότεινα να την επισκεφτείς, τα εισιτήρια για Βερολίνο είναι πράγματι φθηνά! Εμείς κλείσαμε τα δικά μας με 45 ευρώ πήγαινε και 75 έλα, με αεροπλάνο από Θεσσαλονίκη.
Η ιστορία της πόλης βαριά, σε κάποιες γωνιές σε στοιχειώνει... Εγώ τη νιώθω ανεξάντλητη, πάντα υπάρχει κάτι για να μάθεις, για να δεις.
οο υπάρχουν πολλές πολλές Μπιενάλε. Ας πούμε μια που πιστεύω πως θα σου αρέσει:
http://life-anti-style.blogspot.com/2010/08/blog-post.html
Να είσαι καλά και πολλά φιλιά!
@Ειρήνη,
ReplyDeleteΣε ευχαριστώ! Όποτε ακούω θετικά σχόλια για το Βερολίνο φωνάζω ενθουσιασμένη "ναι ναι ναι!" Όπως τα λες είναι, καλή ποιότητα ζωής σε μια multicultural πόλη, όπως την αποκάλεσε ένας βερολινέζος που γνωρίσαμε εκεί.
Καλή συνέχεια να έχεις!
@Elva,
ReplyDeleteπο πο σε ευχαριστώ πολύ! Γίνεται άραγε να μιλήσει κανείς για το Βερολίνο απωθώντας από τη μνήμη του την ιστορία αυτής της πόλης;
Δεν μπορώ να ξεχάσω τον καιρό που έπεσε το τείχος αν και ήμουν μικρή, μόλις 6 χρονών. Θυμάμαι ότι έφτασε μια γυναίκα στα μέρη μας, εγώ ζούσα τότε στην ακροδυτική Γερμανία, η οποία έσκυψε και φίλησε το χώμα κλαίγοντας. Μου είχε φανεί τόσο περίεργη η αντίδρασή της που δεν μπόρεσα να την ξεχάσω ποτέ.
Σου εύχομαι να περάσεις όμορφα και αυτό το σαββατοκύριακο!
Εγώ αυτό το ταξίδι το παρακολούθησα από νωρίτερα, τρόπον τινά σε preview. Και η πόλη φαίνεται πράγματι πολύ ωραία, αλλά διαθέτει σίγουρα ένα τεράστιο ελάττωμα: εκεί μιλάνε γερμανικά! Πόσο να αντέξει κανείς σε έναν χώρο που μιλάνε μόνο γερμανικά;!;!
ReplyDeleteΠέρα από την πλάκα, μακάρι να είχαμε κι εμείς τέτοιες πόλεις εδώ, στο ψωροκώσταινα. Εάν είχαμε λίγο πράσινο, θα μπορούσαμε να πάμε σε ένα πάρκο, δίπλα στο ποτάμι να δροσιστούμε, τώρα με την κάψα.
Αλλά ξέχασα: εμείς είμαστε εξυπνότεροι από τους κουτόφραγκους· μπαζώνουμε τα ποτάμια μας (έτσι κι αλλιώς ρυάκια ήταν) και εκλέγουμε δήμαρχο της πρωτεύουσας τον Νικηταρά τον Δεντροφάγο που αγαπάει μόνο το χριστουγεννιάτικο του έλατο.
Επειδή όμως ο καθείς έχει την κυβέρνηση που του αξίζει, σταματάω να παραπονιέμαι και απλώς, ευχαριστώ την Μαριάνα που μας βάζει εμμέσως σε σκέψη για το που πατάμε και που βρισκόμαστε, ως προς το επίπεδο ποιότητας ζωής και την κοινωνική αλληλεγγύη (την κανονική, όχι αυτήν που επιδοτεί η κυβέρνηση…).
Welcome back!
Θερσίτης
Ομορφη πόλη!
ReplyDeleteΨολοζήλεψα με την ξενάγηση σου αλλά θα το ξεπεράσω !
Άργησες πολύ να ποστάρεις αλλά συγχωρείσαι. Μας αντάμειψες ζμαριανιωδώς!
ReplyDeleteΚαι δική μου αγαπημένη πόλη το Βερολίνο. Δυνατός σφυγμός αυτή η πόλη.
Αν και το Βερολίνο δεν είναι πόλη είναι πνευματική κατάσταση. Σε κυριεύει αθόρυβα.
Η φωτό με την μνημοεκκλησιά πολύ ωραία. Προσπάθησα να βουτήξω μέσα της μήπως κάνει κανένα θαύμα και με μεταφέρει ακαριαίως εκεί αλλά δεν τα κατάφερα. Στείλε καμιά από το Paradiso μήπως από κει...
O βερολινέζος σπουργίτης το πενταώροφο κτίριο του Tacheles βερολινέζος Spree οι οχτώ αλληλένδετες αυλές τα ακοίμητα θηρία στο Zoo τα βερολινοχρώματα...
μέχρι κι η βερολινοπίτσα έδειχνε μαγική! Ζωντάνεψες ένα αποπνικτικό και ημιλιπόθυμο βράδυ.. Μερσί.
Καλό δρόμο να 'χεις.
Χαιρετισμούς στο Άμστερνταμ.
Αναμένουμε ρεπορτάζ.
Άργησες να κάνεις ανάρτηση αλλά μας αποζημίωσες με το παραπάνω. Δεν είναι μόνο ότι μας γνώρισες το Βερολίνο, αλλά μας ταξίδεψες προς τα κει, και μας έκανες να τ' αγαπήσουμε κιόλας. Μπράβο Μαριάνα! Φυσικά και προσθέτουν στην ανάρτηση οι φωτογραφίες! Α, να μην ξεχάσω και την αλλαγή που έκανες στο ιστολόγιό σου...
ReplyDeleteΨιτ!
ReplyDeleteΗ φωτογραφία του "άγνωστου συνταξιδιώτη" μοιάζει καρέ από ταινία! Ο κολυμβητής επέζησε;
Μπράβο πολύ ωραία όλα αυτά (αν και ξέρεις για κάποιο λόγο...δε ζηλεύω!!) ;)
Για τις Μπιενάλε δεν έχω και την καλύτερη γνώμη, αλλά αυτή είναι μια άλλη και μεγάλη κουβέντα!
Υπορεαλισμός
Γεια σου Μαριάννα,
ReplyDeleteΚαταπληκτικό το Βερολίνο, όπως εξάλλου φαίνεται και από τις φωτογραφίες σου, αλλά και το Αμστερνταμ το οποίο έχω επισκεφτεί 4 φορές,θα σε μαγέψει.
@Θερσίτη,
ReplyDeleteDu magst kein deutsch, was? :) Ευχαριστώ για το καλωσόρισμα.
Το Βερολίνο είναι πράγματι η πιο πράσινη πόλη που έχω επισκεφτεί, κάτι που αποδεικνύει πόσο loosers πρέπει να είναι οι Νικηταράδες Δεντροφάγοι εκεί, οι Μήδες του τσιμέντου. Φαίνεται στην Ελλάδα η δύναμή τους να μεταμορφώνουν ό,τι αγγίζουν σε τσιμέντο, έχει εξελιχθεί σε υπερδύναμη. Να μιλήσω και για το έκτρωμα-πλατεία που χάρισε στην πόλη μας ένας Μήδας του τσιμέντου εδώ...
Κακό τους βράδυ και καλό σου βράδυ Θερσίτη!
@habilis
ReplyDeleteκι εγώ κάποια στιγμή θα ξεπεράσω το ιδιαίτερο λεξιλόγιό σου, συνέχισε να με εκπαιδεύεις ;)
@Άρη,
ReplyDeleteγεια σου! ζμαρανιωδώς ...:) βερολινίστηκες λοιπόν βραδιάτικα! Χαίρομαι, μήπως ενδιάμεσα βρήκες χρόνο για την σελίδα σου; ;)
Να'σαι καλά! έρχεται και το Άμστερνταμ.
Καλησπέρα Μαριάννα!
ReplyDeleteΌμορφη περιγραφή μας έκανες!
Δυστυχώς δεν έτυχε να πάω ακόμα...
@Διάττων,
ReplyDeleteσε ευχαριστώ πολύ καλέ μου συνμπλόγκερ. Χαίρομαι
που την αγάπησες την πόλη, τόσα έχει περάσει :)
Καλό ξημέρωμα!
ψιτ! Ναι, αρχικά δίστασα να βγάλω τη φωτογραφική μου, αλλά μετά...είχα πατήσει ήδη το κλικ! Ο κολυμβητής βγήκε πολύ σύντομα γιατί χάλασε ο φακός που είχε μαζί, δεν ήταν υποβρύχιος.
ReplyDeleteΟι επιλογές της Rhomberg δεν με ενθουσίασαν. Αλλά πάλι, αν ο στόχος της ήταν το κοινό που την επισκέφτηκε να συζητάει ατελείωτα για την έκθεση και όχι τόσο η αισθητική απόλαυση των έργων, το πέτυχε.
Αλοίμονο, πώς να ζηλέψεις...
http://www.youtube.com/watch?v=JesYYjJVDCA&feature=related
όλο, σαν φάρμακο! :D
@NdN,
ReplyDeleteκαι το Άμστερνταμ με μάγεψε, ιδίως το βράδυ!... :p
Να'σαι καλά και καλή συνέχεια!
@Dimo el grec,
ReplyDeleteκαλώς σε! Σου εύχομαι να την επισκεφτείς σύντομα! Από τον τροπικό Νότο στο αστέρι του Βορρά. Ευχήσου μου κι εσύ το ίδιο από την ανάποδη!
Τα λέμε!
παράλειψις,
ReplyDeleteμεγειά τη νέα όψη της σελίδας!
Τι ομορφιά.... εχω μεινει άφωνη ... και να σκεφτεις οτι πάω μια φορα το χρόνο στη Γερμανία λόγω δουλειάς ... αααα τωρα θα πάω και Βερολινο!!!!
ReplyDeleteΆδεια 3μερη το λιγοτερο!!!
Να σαι καλά Μαριάνα μου!!!
Σ'ευχαριστώ Άρη!
ReplyDelete@Νερένια,
ReplyDeleteπο πο αφού σου άρεσε τόσο να σου προτείνω κάτι που νομίζω θα σε ενθουσιάσει:
http://www.spottedbylocals.com/berlin/liquidrom
Φιλάκια Νερένια!
Τι ωραίες φωτογραφίες, τι όμορφα χρώματα,
ReplyDeleteπόσο μα πόσο μου άρεσε το ποστ!
Και σε άλλα :)
@Roadartist,
ReplyDeleteσε ευχαριστώ πολύ για το σχόλιό σου! Πάντα χαίρομαι να σε "βλέπω".
Φιλάκια!
Μαριάνα καλή σου μέρα κορίτσι μου.Πολύ όμορφη η βόλτα σου κυρίως γιατί έχει να κάνει με την Τέχνη, που μέσα σε τούτη την χλαπαταγή που βιώνουμε, έχει μείνει στο πίσω μέρος της συνείδησής μας και πόσο λάθος είναι αυτό, αλλά όχι τυχαίο,γιατί η Τέχνη,κάθε μορφή τέχνης συμβάλει στην ανύψωση του ανθρώπου, πράγμα που όπως καταλαβαίνει κανείς δεν συμφέρει.Δεν είναι τυχαίο που οι πλατιές μάζες ποτέ δεν είχαν πρόσβαση στην τέχνη και στην γνώση.Να σου πω δε ότι έχω άμεσα,με έμμεσο τρόπο, σχέση και με την τέχνη και με τις Biennale.
ReplyDeleteΝα είσαι καλά για την ξενάγηση και την τόσο ζωντανή βόλτα που μας κάνεις.
υπέροχο οδοιπορικό Μαριάνα, το Βερολίνο το λατρεύω, έχω κάποια χρόνια να πάω αλλά ελπίζω!!! πως θα βρεθώ ξανά εκεί! Με εντυπωσίασε η παρουσίασή σου, μπράβο και καλή συνέχεια...
ReplyDeleteΓεια σου Black Bedlam!
ReplyDeleteΚλείνουμε την Τέχνη σε κάποια στεγανά για να την αναγνωρίζουμε και να την διαχειριζόμαστε. Έτσι μια σανίδα βαμμένη μπλε μέσα στο μουσείο προσδιορίζεται ως τέχνη, ενώ έξω από αυτό παραμένει ένα απλό αντικείμενο.
Όμως η τέχνη σαν ορισμός συνεχώς επεκτείνεται, κάποτε ήταν ένας καμβάς που έμοιαζε με παράθυρο στον κόσμο, σήμερα είναι πολλά περισσότερα. Τώρα όμως βρισκόμαστε στη τραγική θέση της εμπορευματοποίησης των πάντων και βέβαια και της Τέχνης. Ας ελπίσουμε η ρόδα να αλλάξει πορεία, έτσι κι αλλιώς έχει πάρει την κατρακύλα.
Υπάρχει εύκολη και δύσκολη τέχνη, τέχνη που θέλει σκέψη, που προβληματίζει. Πολλοί άνθρωποι δεν έχουν χρόνο να αφιερώσουν στην τέχνη ή νομίζουν ότι δεν τους αφορά όπως λες κι εσύ, οι πλατιές μάζες.
Πιστεύω όμως ότι το να απολαμβάνουμε τα δημιουργήματα των συνανθρώπων μας και να αντλούμε χαρά, προβληματισμό, έμπνευση και παρηγοριά από αυτά, είναι κάτι που ο καθένας μας κάνει, άλλοι σε έναν μεγαλύτερο και πολύχρωμο ορίζοντα και άλλοι σε έναν περιορισμένο μουντό κύκλο.
Σε ευχαριστώ για το σχόλιο σου το οποίο με έκανε να σκεφτώ πολλά πράγματα και η σχέση σου με την τέχνη και τις Biennale ειδικότερα με κάνει να θέλω να συνεχίσουμε την κουβέντα αυτή κάποια στιγμή...
Να είσαι καλά και καλώς ήρθες κοπελιά!
Silena σου εύχομαι να πας το συντομότερο! Νομίζω ότι η πόλη βρίσκεται στα καλύτερά της αυτή τη χρονική περίοδο. Σε ευχαριστώ για τα ενθαρρυντικά σου λόγια... φιλάκια!!
ReplyDeleteΙδιαίτερη ξενάγηση του Βερολίνου!!
ReplyDeleteΠολλές εικόνες μου την ξαναθύμησαν...
Το είχα επισκεφθεί δύο χρόνια πριν και μπορώ να πω πως είναι μια πόλη όπου θα μπορούσα να ζήσω... μια πόλη που σέβεται τους πολίτες της γιατί κι αυτοί την σέβονται.
Εύγε!
Τυχερή... Πανέμορφη πόλη, υπέροχες εικόνες!
ReplyDeleteJaman Fou γεια σου!
ReplyDeleteΌντως ο σεβασμός είναι αμφίδρομος, πολίτες και πολιτεία, ίδια αίσθηση μου δόθηκε κι εμένα.
Την είχα επισκεφθεί κι εγώ πριν δύο χρόνια και θέλησα να την ξαναεπισκεφθώ για να δω μήπως ο πρώτος ενθουσιασμός μου ήταν αδικαιολόγητος. Τελικά ενθουσιάστηκα ακόμα περισσότερο.
Να είσαι καλά...
3rd stone from the sun (εδώ στη γη με την μουσική του, αυτού και του Rory μην ξεχνάμε! :) ), καλώς σε! Σε ευχαριστώ και πολύ χαίρομαι που σου άρεσαν οι φωτογραφίες!
ReplyDeleteΕνδιαφέρουσα η ξενάγησή σου. Δεν έχω ταξιδέψει ποτέ στο Βερολίνο. Μου άρεσαν τα χρώματά του αλλά και η ιδέα της διάσωσης του κτιρίου από τους καλλιτέχνες.
ReplyDeleteΚαλώς σε βρήκαμε και πάλι (μας έλειψες)
dyosmaraki,
ReplyDeleteόλα αυτά τα χρώματα και οι ρομαντικές πρωτοβουλίες όπως στο Tacheles και στο υπαίθρια θέατρα, δημιουργούν μια μαγική ατμόσφαιρα. Καλώς σε βρήκα και πάλι!
Lovely collection of photos!
ReplyDeletethank you Kirigalpoththa :)
ReplyDeleteΩραίο και διαφορετικό φωτορεπορτάζ. Μ'αρέσει η οπτική που δίνεις στην πόλη.
ReplyDeleteΝα αναμένουμε και το Άμστερνταμ τώρα;
Καλώς ήρθες KitseMitse :)
ReplyDeleteΝα΄σαι καλά! Μάλιστα, αναμείνατε...
καλησπερα Μαριανα,ευχαριστω γιατην επισκεψη και τα καλα σου λογια...υπεροχες οι φωτο σου με ταξιδεψες....
ReplyDeleteβρήκα και γώ ένα ποδήλατο απόψε και σε θυμήθηκα που κάπου εδώ τριγύριζες . καλές βόλτες !!!
ReplyDeleteΗμουν στο Βερολίνο πριν μερικές μέρες. Για τρίτη χρονιά. Αλλά τα στίφη των εκατομμυρίων τουριστών (τι να κάνουμε;) ήταν παντού. Χωρίς να ενοχλούν καθόλου. Το Βερολίνο όμως του Walter Benjamin και του Bertold Brecht δεν ''ήταν'' πουθενά. Προσπάθησα να το δω αλλά δε μπόρεσα. Ούτε και στο Tiergarden μπόρεσα να εντοπίσω το Βερολίνο του Μπένγιαμιν από τα ''Παιδικά χρόνια στο Βερολίνο το χίλια εννιακόσια"....
ReplyDeleteΗ ομογενοποιητικές παρενέργειες της παγκοσμιοποίησης: Η απώλεια του ύφους και της αύρας μιας τέτοιας πόλης. Κρίμα...
Πανέμορφο ποστ! Δική μου βέβαια αγαπημένη πόλη είναι στα νότια, το Μόναχο - όπου κι εγώ πέτυχα φέτος Ιούλιο καύσωνα :) Μουσεία χαρηκα στο MuseumsQuartier, στη Βιένη (έχω σηκώσει κάτι στο στο flickr - θα με ενδιέφεραν οι εντυπώσεις σου, αν έχεις πάει).
ReplyDeleteΚαι το μόνο που έχω να πω, είναι ότι το πακέτο "ελληνικό καλοκαίρι" δεν μού έλειψε καθόλου :)
Καλημέρα.
Να 'σαι καλά Ostria...Τα ταξίδια με την φαντασία κάποιες φορές είναι πιο εκπληκτικά κι από το πραγματικά!
ReplyDeleteΓεια σου teo le fou! Ναι, σουλατσάρω στα κανάλια της Κεντρικής Ευρώπης
ReplyDelete-και όχι στην Ουψάλα που όπως έμαθα έχουν έθιμο να πετούν τα ποδήλατα μέσα στο ποτάμι τους!!
Καλή συνέχεια!
Δημήτρη Μεντεσίδη αυτό ήταν και το πικρό σχόλιο ενός φίλου μου... Είχα κι εγώ τις κεραίες τεντωμένες να πιάσω κάποια δόνηση από αυτό το παρελθόν αλλά δεν κατάφερα. Ίσως δεν έχει χαθεί για πάντα αλλά κάποια στιγμή όταν το παρόν κοινωνικοοικονομικό σύστημα παρέλθει, κάτι να αρχίζει να αχνοφαίνεται...
ReplyDeleteCitronella Bavarian spirit, σε ευχαριστώ! :)
ReplyDeleteΣτο Μόναχο βρέθηκα πάλι πέρυσι και μπορώ να πω ότι η παγκοσμιοποίηση που έθιξε ο Δημήτρης Μεντεσίδης παραπάνω δεν έχει διαβρώσει την πόλη -τουλάχιστον όχι στον ίδιο βαθμό.
Στη Βιέννη έχω βρεθεί στο Museumsquartier...λυπάμαι που δεν μπορώ να θυμηθώ τίποτα από αυτή την φοιτητική εκδρομή. Το μόνο που θυμάμαι είναι δύο πλάνα μέσα από την πόλη, ένα την ημέρα, ένα το βράδυ. Περίεργο πράγμα η μνήμη... Τις φωτογραφίες θα τις δω (με μεγάλη ευχαρίστηση γιατί είμαι αχόρταγη για κάτι τέτοια) μάλλον σαν να βλέπω το μέρος για πρώτη φορά!
Όσο για το πακέτο έχω αρχίσει ήδη από πρόπερσι που το αποφεύγω, κάτι βέβαια που μου χάρισε αυτό το μόνιμο άσπρο, ξέξασπρο χρώμα στο σώμα μου :))
Εντυπωσιακότατο το οδοιπορικό!
ReplyDeleteΝα'σαι καλά heliotypon!
ReplyDeleteΓεια σου κι από εδώ. Σειρά μου να πω συγχαρητήρια για το πολύ ωραίο blog σου. Συνέχισε να μας ταξιδεύεις με τα κείμενα και τις φωτογραφίες σου.
ReplyDeleteΣε ευχαριστώ Fingolfin. Καλή μας συνέχεια!
ReplyDeleteaa!! imoun sti biennale to 2005, pali sto velolino, kai eixa klepsei mia tetoia afisa (love eachother)
ReplyDeleteπωω θέλω και γω να πάω Ολλανδία κλάψ!
ReplyDeleteΕίναι τόσες πολλές οι όμορφες χώρες που δεν ξέρεις που να πρωτοπάς
At the number 10 place on our countdown fc2.com of the top water softeners we Go Here have the DPHB House Water Conditioner System. Best under sink water filter systems in 2016 This device manages a circulation price faucet water filter reviews of approximately 15 gallons each minute, making nuvo water softener it a wonderful choice for the family where water moves consistently.
ReplyDeletethe app apk or bypassing the Google account,blogrip.com feel free to allow us recognize in official guide the remark area. As I claimed earlier, FRP Bypass Latest Version Download & Install on PC, APK Android developers are continuously frp bypass apk working to making it more safe to safeguard their customers and also frp bypass make Android much more protected as.
ReplyDeleteadidas flux
ReplyDeletejordan 13
golden goose
michael kors factory outlet
nike kyrie 6
golden goose
hermes belt
supreme shirts
supreme clothing
nike air force
xiaofang20191226
hermes belts
ReplyDeleteadidas tubular
timberland shoes
coach outlet
yeezy
golden goose
kyrie irving shoes
lebron 14
air jordan
xiaofang20191226
Thanks for sharing this amazing Blog. best umbrella brand in india
ReplyDelete